Rossinyol, que vas a França, rossinyol,
encomana’m a la mare, rossinyol,
d’un bell boscatge, rossinyol, d’un vol.
Encomana’m a la mare, rossinyol,
i en el pare no pas gaire, rossinyol,
d’un bell bocatge, rossinyol, d’un vol.
I en el pare no pas gaire, rossinyol,
perquè m’ha mal maridada, rossinyol,
d’un vol, d’un bell bocatge, rossinyol, d’un vol.
A un pastor me n’ha dada, rossinyol,
que em fa guardar la ramada, rossinyol,
d’un vol, d’un bell bocatge, rossinyol, d’un vol.
He perduda l’esquellada, rossinyol,
el vaquer me l’ha atrapada,
d’un vol, d’un bell bocatge, rossinyol, d’un vol.
– Vaquer, torna-me’n la cabra, rossinyol.
– Què me’n donaràs per paga? Rossinyol,
d’un bell bocatge, rossinyol, d’un vol.
– Un petó i una abraçada, rossinyol.
– Què me’n donaràs per paga? Rossinyol,
d’un bell bocatge, rossinyol, d’un vol.
Això són coses de mainatge, rossinyol,
quan tenen pa, volen formatge, rossinyol,
d’un bell bocatge, rossinyol, d’un vol.